Kimsin Sen ?

Usul usul aralanır gözkapaklarım.....

Baykuşun biri yakar yeşillerini,"günaydın,gece oldu"der,eyvallah, derim.

Odaları dolaşan ıssızlık,bana uğramadan geçer,karşımda uyuyan denizin derinlerinden.

-Issızlığa bulanacak kadar ussuz ve kalabalık değilim henüz...-ağaçlarım var,iki kapak arasında büyüyen,sen varsın,gecelerimi dilimleyen..

okumaya başlarım, jane tırmanır merdivenlerime,kör olur,saçlarımın alevine girer de...

Her saat başı yeni bir Nezuka devşilirilr, yeni bir Numan çıkar günyüzüne. Kamelyalı kadınlardan intikamlarını alır aşıklar.

Ve bir Rukal dikilir karşıma,ıslak cesedinin çok ötelerinden...

Sonra sesler karışır birbirine.Ve sen,sayfalardan süzülür de,aniden düşersin,kameri git gide yalnızlaşan geceme.

-Sen ki sadece soluk bir yüz...-

Ve her şeye rağmen...

Ruhum kürek mahkumu olur da açık denizlerde,gidemem,dalamam geceye.
-Hem yakışır mı sensizlik,düşürmediğim hikayelerime!-

Uzatırım ellerimi,uzaklaşırsın.Soluk yüzün çekilir gerilere.

Miyopluğum azar aniden,göremem...Bilemem...Söyle işte...Kimsin sen!

Ne karanlığa düşen ceninlerin çığlığına kulak verirsin,ne de kaçar gidersin Senliğimden.

Tam karşımda...Kalakalırsın,sarı duvarların dizlerine yaslanan demir sandalyemde.

Ben halayık olurken yalnız bir keşişe,bakışın bile yetmez,"gitme" demeye.

Ve yazılırsın kendinden silinir de,yazmakta zorlandığım özgeçmişime.

-Hem yakışırdı azad olmak,görmeyi bilemediğim ela gözlere-

Daha kolay olurdu erişmek sana,karışsaydın eğer,faili meçhul bir cinayete.

Bilirim ki alınırsın,sana "sandalyem" desem,"gecelerimden geçen"...

Söyle öyleyse,bildir.
Durma hadi!
Kimsin sen?

-alıntı-