Yıllardır böyle
zorlu olmamıştı kış (Atların toynaklarında,
meydanlarda değil savaş.Bir sele zeytin gibi yemyeşil, insana sunuyor
onu doğa. İlk çekirdek insanda. Kanla dolu, avutulması olanaksız yüreğimiz.
Ağaç tomurcuğa kesiyor. En ilkeliyle, biz çekirdeğiz.) Burada bütün
kuşkularımla bilmem kaçıncı ağırlığında gecenin (Gizlemek mi istiyordun? Uzun trenlerin uzun camlarından kardan çiçeklere dek.. Neşeyle ıslık çalan bir kamyonete ve iki dağın arasındaki kıvrılan şoseye dek..Konuşmaktan daha tehlikeli değildir susmak. Düşünmemek için konuş. Düşünmemek için ver tutamadığın sevgini.Ben ilk kez böylesine yumuşacık ve edilgenim.) Bütün hızıyla
koşuyordu önceden (Unutmayı öne aldık. Korkmadık unutmaktan. Dinsel törene girercesine, avuçlarımızdan gözlerimize onarılmaz gücü serptik. Bu beden yaşlılık, bu beden hastalık ve bu beden ölümken, inanç doruğuna yine onunla sıçradık.) Uyuyor yaşam,
Rüzgarsız. Özel Arabul
|
||